سنگده، زیبایی که روح را جلا می دهد مشاهده ی مناظر زیبا و بکر طبیعی روح را جلا می دهد و نشاطی وصف نشدنی در آدمی به وجود می آورد. نشاطی که در این دوران پرسرعت و خشن شاید، تنها درمان دردهای انسان امروزی است. در دورانی که ولع تمام نشدنی آدمی برای تصاحب و مصرف بی قاعده ی تمام آنچه که در جهان وجود دارد، وجود جایی که بتواند آن نشاط را به ما هدیه دهد بسیار سخت و دشوار است. اما جایی در ایران عزیزمان، در دیار همیشه سبز مازندران، در جوار رشته کوه های البرز، روستایی به نام سنگده به تمام و کمال از سخاوتمندی طبیعت بهره برده است. روستایی در میان کهن ترین جنگل جهان که از پس میلیون ها سال در این مکان دلربایی می کند. سنگده چهارفصل است. در هر فصلی از سال که به سنگده سفر کنید مجذوب زیبایی های طبیعی آن خواهید شد. راستش را که بخواهید حتی باید گفت سنگده در هر 12 ماه از سال می تواند بینندگان را مجذوب خود کند. از فروردین که شروع کنیم و شکوفه های بهاری و عطر مست کننده ی بهار و اردبیهشت و رنگ سبز بهاری که بر روی درختان راش و افرا و ممرز می نشیند تا آبانی که همین درختان یکدست سبز به هزاران رنگ پاییزی طبیعت را میهمان خواهند کرد. زمستان سنگده پر از سپیدی است، صبحی زمستانی که در سنگده چشم باز کنید بازتات نور خورشید از برفی که به همه جا نشسته است شما را به وجد خواهد آورد و بعد دوباره بهار... "گروه گردشگری سنگده"